Beynin damarsal sorunlara bağlı ani gelişen hasarına tıp dilinde “inme” denir. İnmede, beyindeki kan dolaşımının kesintiye uğramasıyla beyin dokusu hasar görür. İnmeye sebep olan damarsal sorunlar beyni besleyen damarların tıkanması, beyne giden damarlara pıhtı atması veya beyin kanaması olarak tanımlanabilir.

Felç ise, beyin hasarının sonucu olarak vücudun bir tarafında, el-kol ve bacaklarda hareket, duyu ve güç kaybı yaşanması durumudur. İnme sonucunda kişinin bir vücut yarısında tam felç veya kısmi felç gelişebilir. Kişi etkilenen tarafını hiç hareket ettiremeyebilir veya kısmen hareket ettirebilir. Bu durum, inmenin şiddeti ve beyinde etkilediği bölgeye bağlıdır.

Halk arasında genellikle “felç” kelimesi “inme” kelimesi ile eşanlamlı olarak da kullanılır. Felç ve inme kelimeleri birbirinin yerine kullanıldığı için felç ve inme aynı şey mi sorusu sık sık sorulmaktadır. Ancak aslında inme primer olay, felç ise inme hastalığının bir sonucudur.

Beyin dokusu milyarlarca sinir hücresini, sinir hücrelerini destekleyici yardımcı hücreleri ve kan damarlarını içerir. Sinir hücreleri sürekli birbirleri ile elektriksel ve kimyasal sinyaller yoluyla iletişim halindedir. Bunun için kanla gelen bol miktarda oksijen ve besin maddelerine ihtiyaç duyarlar. İnme nedeniyle kan dolaşımı bozulduğunda sinir hücreleri önce geçici olarak zedelenir; dolaşım kısa süre içinde normale dönmez ise sinir hücreleri kalıcı hasara uğrar. İnmenin etkileri, beynin hangi kısmının ne derece kan dolaşımı alamadığına göre farklılık gösterir. Bazı inmeler hafif atlatılır; kişi tama yakın düzelir. Bazı inmeler ise ölüme yol açabilir. Bu iki uç noktanın arasında değişen ağırlıkta inme vakaları yer alır.